2 juli 2021, bedekking door (2919) Dali. Omstreeks 22:25 UT werd vanuit Zeddam een bedekking waargenomen van een magnitude 11,9 ster door de planetoïde Dali. Volgens de voorspelling zat de waarnemer op 6 km va de centrale lijn van de 18,5 km grote planetoïde, en zou de bedekking maximaal (op de centrale lijn dus) 2 seconden kunnen duren. De waargenomen bedekkingstijd blijkt echter 3,2 s te zijn. Hieruit valt af te leiden dat Dali in ieder geval minimaal 31 km groot moet zijn, indien precies vanuit de werkelijke centrale lijn zou zijn waargenomen. In dat geval ligt de baan 6 km noordelijker dan voorspeld. In totaal 6 waarnemers hebben geprobeerd deze bedekking waar te nemen, echter voor 5 was het bewolkt. Artemis, bedekking op 9 juni 2021. Op 9 juni gaat Artemis voor een vrij heldere magnitude 10,9 ster langs. In Nederland loopt de bedekkingszone over Noord Friesland en Groningen. Vanuit Noord Duitsland wordt bij Wildeshausen, een plaatsje 30 km ten zuidwesten van Bremen, een bedekking waargenomen van 16,6 seconden. Nog 7 andere waarnemers keken, en in totaal drie zagen inderdaad de bedekking optreden. Uit de meetgegevens kan de grootte van Artemis op 124 * 94 km berekend worden. Op de afbeelding rechts zijn de bedekkingskoorden te zien. Waarnemers 1 en 2 zagen geen bedekking. Waarnemer 4 zag de bedekking gedurende 16,6 seconden, bij waarnemer 5 duurde de bedekking 6,3 seconden en waarnemer 6 zat helemaal aan het randje en zag de ster slechts 4 seconden achter Artemis verdwijnen. 22-23 april 2021 - fotometrie aan (511) Davida: Fotometrie aan de planetoïde (511) Davida heeft bevestigd dat Davida in lichte mate instabiel roteert. De lichtcurve van Davida is nu tijdens meerdere opposities vastgelegd, en hoewel de rotatieperiode hetzelfde blijft, is de vorm van de licht rotatiecurve soms behoorlijk verschillend. Davida roteert in 5,13 uren om zijn (hoofd)as, maar draait daarnaast nog zeer langzaam om een secondaire as. Hiernaast zijn de fotometrische waarnemingen aan Davida weergegeven en passend aan elkaar gelegd. De metingen van 23 april staan er dubbel in (groen en paars). Op de horizontale as is weergegeven de dag en op de verticale as de helderheid in magnitude. 23 april 2021 - bedekking door 2001 OT35 : Vanuit Zeddam is een bedekking waargenomen door de naar schatting 22 km grote planetoïde (30545) 2001 OT35. De bedekking duurde 0,82 s. Omdat de maximale bedekkingstijd op de grootste doorsnede van de schaduw omstreeks 1,6 s zou bedragen, duidt dat erop dat de bedekking nabij de rand van 2001 OT35 plaatsvond. De waarneemplaats lag een klein stukje naast het vooraf voorspelde bedekkingspad. Aan de rechterzijde is de bedekking van 2001 OT35 grafisch weergegeven. Op de horizontale as staat het framenummer, en verticaal is de fluxhelderheid weergegeven. 3 t/m 13 april 2021 Op 3, 11, 12 en 13 april 2021 zijn fotometrische metingen gedaan aan de planetoïde (863) Benkoele, een hoofdgordel planetoïde met een geschatte diameter van omstreeks 32 km. Er zijn 2 rotatieperioden van Benkoele bekend, namelijk 7,03 en 8,2 uren, waarvan er maar één juist kan zijn. Benkoele heeft nu een helderheid gelijk aan magnitude 14,4. Uit alle fotometrische metingen kon de volledige periode in kaart gebracht worden. Hieruit blijkt dat de definitieve rotatieperiode 7,03 uren is. De amplitude in helderheid van Benkoele is niet zo groot, namelijk 0,14 magnitude. Dat geeft aan dat Benkoele redelijk rond van vorm moet zijn. Toevallig werd op 11 april om 00:38 UT een bedekking van een ster door Benkoele waargenomen door Kubanek vanuit Strasice, Tsjechië. Deze bedekking duurde 2,56 s, gelijk aan de maximale bedekkingstijd van Benkoele bij de aangenomen diameter. Terug te rekenen is dat op dat moment de planetoïde op zijn gemiddelde helderheid zat In de grafiek hierboven is de rotatielichtcurve van Benkoele weergegeven. Eén rotatie is 7,03 uren of 0,292994 dag. Het kruis in de grafiek geeft aan op welk moment de bedekking vanuit Tsjechië is waargenomen. (Op de X-as de tijd in dagen en op de Y-as de helderheid in magnitude.) Omdat in de maand ervoor (maart) de planetoïde ook al werd waargenomen door M van Deldem (Fr), kon de rotatieperiode berekend worden met een nauwkeurigheid van +/- 0,43 s. 11 april 2021. Vanuit Zeddam werd een bedekking van de ster UCAC4 388-057150 met een helderheid van magnitude 14 door de ongeveer 52 km grote planetoïde(1149) Volga gezien. De plaats van observatie lag 57 km vanaf de centrale lijn van de bedekking en 23 km uit de bedekkingszone, maar nog wel in de 1-sigma zone. De bedekking duurde 5,12 s, wat gelijk is aan de theoretisch maximale bedekkingsduur. De centrale lijn moet dus ongeveer over Zeddam zijn gegaan. In de afbeelding links is de lichtcurve van de bedekking van de ster door Volga te zien met de lichtcurve van een referentiester. Maart 2021 - fotometrie (1127) Mimi. Van de planetoïde werden twee verschillende rotatie periodes genoemd, nl: 8,54 uren en 12,75 uren. In maart zijn gedurende 5 nachten fotometrie waarnemingen aan Mimi gedaan. Daarbij zijn 415 fotometrie opnames gemaakt en is vrijwel de gehele lichtcurve in beeld gebracht. De rotatie periode is met deze metingen definitief vastgesteld op 12,74393 uren. Lichtcurve van Mimi. Op de X-as de tijd in dagen, op de Y-as de relatieve helderheid in magnitude (grafiek R Behrend, Observatorium van Geneve) 24 februari 2021 - bedekking (4387) Tanaka. Vanuit Zeddam wordt een bedekking van de magnitude 11,7 ster TYC 279-0028-1 door (4387) Tanaka waargenomen van 0,64 s, maar vanuit Nijmegen gezien gaat Tanaka langs de ster. Ook een waarnemer in het midden van Duitsland zag geen bedekking. Er is nog niet zoveel bekend van Tanaka, maar uit de duur van de bedekking kan afgeleid worden dat Tanaka minstens 6 km groot moet zijn. Ook de baan is nu beter bekend. De bedekking door Tanaka. De koorden van de waarnemingen aan Elektra. Koorde 4 is de waarneming uit Wijdenes, koorde 6 uit Nijmegen en koorde 7 vanuit Zeddam. (Afbeelding van Euraster) 21 februari 2021 - bedekking (130) Elektra. De planetoïde (130) Elektra bedekt ‘s avonds de ster UCAC4 487-022645 met een helderheid van magnitude 13,9. Zeventien waarnemers in Europa richten de telescoop hierop en negen hiervan rapporteren daadwerkelijk een bedekking. Vanuit Zeddam duurt de bedekking 12,17 seconden, en vanuit Nijmegen 7,36 seconden. Vanuit Wijdenes wordt geen bedekking gezien. De bedekking was moeilijk omdat de helderheids afname gering was, ongeveer 0,2 magnitude. Met de resultaten van de bedekking is het bestaande model van de planetoïde bevestigd. Elektra is langwerpig en heeft een grootte van 221 km * 159 km, zoals gezien tijdens de bedekking. Januari - februari 2021 - fotometrie (2103) Laverna. Gedurende 5 nachten is de helderheid gemeten van (2103) Laverna. Vooraf was niet precies bekend wat de rotatie duur van Laverna zou zijn; er waren waarnemingen welke uitkwamen op 0,458 dag en op 0,385 dag. Tijdens de 5 nachten zijn 349 fotometrie opnames gemaakt, en uit deze datapunten kan uiteindelijk de definitieve rotarieperiode op 0.385155 dag, of 9,24 uren, afgeleid worden. Boven de fotometrie metingen van Laverna gedaan op 12 januari 2021. Horizontale as uitgezet de dag in decimalen en verticaal de helderheid in magnitude. Links de volledige lichtcurve van Laverna (Grafiek R Behrend, observatorium van Geneve). 9 september 2020 - bedekking (1583) Antilochus. Op 9 september is vanuit Zeddam een bedekking waargenomen door (1583) Antilochus. De bedekking, waargenomen op 47 km van de centrale lijn, duurde 7,7 s. De maximale bedekkingsduur zou 10,6 s zijn geweest indien de waarnemer precies op de centrale lijn zou hebben gestaan. Het resultaat komt dit keer dus vrij goed overeen met hetgeen voorspeld is. 24 augustus 2020 - bedekking Hooveria. Vanuit Nijmegen is een bedekking waargenomen van de bijna 60 km grote planetoïde (932) Hooveria. Ook op andere plaatsen is geprobeerd Hooveria waar te nemen, echter op de meeste plaatsen was het bewolkt. De waargenomen bedekkingstijdstippen kloppen goed met de voorspelling. De duur van de bedekking was 2,24 s, iets langer dan voorspeld, maar nog binnen de onzekerheidsmarge. De bedekkingscurve van Hooveria, waarbij de door het programma AOTA berekende bedekkingslijn (rood) is ingetekend. 20 april 2020 - bedekking Melete. Twaalf waarnemers uit heel Europa nemen omstreeks 02:06 UT een mogelijke bedekking waar door (56) Melete. Vier daarvan zien daadwerkelijk een bedekking optreden, ondermeer vanuit Zeddam (10,6 s). De waarnemer ziet daar de bedekking 15 s later dan berekend optreden, en ook nog 236 km vanaf de voorspelde centrale bedekkingslijn. Door de harde wind worden veel waarnemingen bemoeilijkt. De lichtcurve van Melete (blauw) met een referentiester. 19 april 2020 - bedekking Juewa. De planetoïde (139) Juewa zou om omstreeks 21:06 UT een ster bedekken, welke een stuk zwakker is dan de planetoïde zelf. Daardoor zou bij een eventuele bedekking de afzwakking minimaal zijn. Zeven waarnemers uit Nederland, Duitsland en België doen een waarneming en zes zien een daadwerkelijke bedekking optreden. Vanuit Arcen wordt een bedekking van 7 s gezien, vanuit Zeddam 5,6 s en vanuit Nijmegen 7,2 s. Uit de berekening volgt dat de planetoïde minstens 156 km groot moet zijn. De gemeten helderheidsafname tijdens de bedekking is 0,2 magnitude. De bedekkingskoorden van de verschillende waarnemers : 1. Eppstein bij Wiesbaden (D), 2. Zeddam, 3. Arcen, 4 Nijmegen, 6. Maastricht, 7.Luik (B). Puntjeslijn 5 is de berekende centrale lijn.

Waarnemingen Hier worden waarnemingen gedaan door leden van de werkgroep en opmerkelijke waarnemingen van anderen weergegeven.